Katedra Edytorstwa i Nauk Pomocniczych

Oprawa, jako element dawnej książki najbardziej zależny od jej właściciela, może dostarczyć wielu ciekawych informacji na jego temat. Podejmując szczegółowe badania opraw starych druków, prześledzić można sposób gromadzenia bibliotek, mody i upodobania estetyczne danego okresu, a także gusta i preferencje właścicieli księgozbiorów. Biblioteki, tak zamożnych zbieraczy książek, jak i ubogich zakonników, zdobione były superekslibrisem, a zamiłowanie do pięknej oprawy łączyło wszystkie stany – do introligatorów trafiały druki z książnic królewskich, biskupich, zakonnych i plebejskich. Ci, którzy nie ulegli modzie na umieszczanie swojego nazwiska na okładce, niejednokrotnie dbali jednak o zapewnienie swoim woluminom pięknej, spójnej stylistycznie oprawy. Do dziś przetrwały książki zdefektowane, pozbawione części składek czy stron tytułowych, ale wciąż oprawione zgodnie z życzeniem właściciela – dzięki temu możemy na nowo ustawić obok siebie tomy, rozproszone setki lat temu.